"P.S. Wciąż cię kocham” – Jenny Han

            Chociaż na początku nie byłam do tej serii absolutnie przekonana, to po lekturze pierwszego tomu, czyli książki „Do wszystkich chłopców, których kochałam”, wszystkie wątpliwości uleciały. W tamtej chwili z niczego nie cieszyłam się bardziej, jak z faktu, że ze strony www.czytampierwszy.pl zamówiłam od razu wszystkie trzy części trylogii „O chłopcach”.          

O KSIĄŻCE

„P.S. Wciąż cię kocham” – Jenny Han

Tytuł oryginalny: „P.S. I Still Love You”

Seria: „O chłopcach” – tom 2

Wydawnictwo Kobiece (Young)

Data pierwszego wydania: 01.05.2015

Ilość stron: 376

Cena okładkowa: 34,90 zł

            Lara Jean nie przypuszczała, że jej udawany związek z Peterem przerodzi się w coś więcej. Dziewczyna dopiero oswaja się z tym, że w jej życiu pojawiło się tak silne uczucie. Niespodziewanie jednak na jej drodze staje ostatni adresat jej listów, John Ambrose McLaren. Jego pojawienie się (a także fakt, że Peter najwidoczniej nie zamierza zrezygnować z przyjaźni z Genevive) znacznie komplikuje sprawę. A Lara Jean coraz częściej zastanawia się, czy to możliwe, aby jednocześnie kochać dwóch chłopców.

            Chciałabym móc powiedzieć, że ten tom podobał mi się tak samo jak pierwszy, ale niestety. Moim zdaniem był zdecydowanie słabszy. W pierwszym sam motyw listów był bardzo oryginalny i ciekawy, tutaj dostajemy już zwyczajne perypetie nastolatki przeżywającej swoją pierwszą miłość i pakującej się w kłopoty. No, ale nieważne, nie będę marudzić, bo tak czy siak fabuła była całkiem interesująca i naprawdę mnie wciągnęła – może nie aż tak, jak w pierwszej części, bo zdarzały się fragmenty, które nieźle mnie wynudziły, ale nadal.

            Największym rozczarowaniem tego tomu okazali się bohaterowie oraz sposób, w jaki autorka ich przedstawiła. Ja wiem, że to jest zwyczajna, sympatyczna i urocza młodzieżówka, od której nie powinno się wymagać zbyt wiele, ale niesamowicie zirytował mnie fakt, że od momentu, w którym pojawił się John, Peter zaczął być przedstawiany jako ten gorszy. Tak o, pyk i nagle z idealnego chłopaka stał się najgorszym złem, za to John – oj, o nim nie można było powiedzieć złego słowa. No nie spodobało mi się to i już, było za bardzo płytkie. Podobnie jak fakt, że bohaterowie zaczęli zachowywać się bardziej infantylnie niż dzieciaki z wczesnej podstawówki. W pierwszej części nie było tego aż tak widać, ale tutaj już odrobinę mnie to gryzło.

            Żeby nie było – książka nie była zła. Daję jej siedem na dziesięć gwiazdek, a to naprawdę sporo. Poza tymi dwoma minusami, które wymieniłam wyżej, nie mam do niej żadnych innych zastrzeżeń. Nadal uważam tę serię za lekką i przyjemną odskocznię od bardziej wymagających pozycji, która przede wszystkim ma dostarczać rozrywki – i dużą dawkę słodyczy. Po prostu po fenomenalnym pierwszym tomie oczekiwałam czegoś więcej, a tego nie dostałam, ale nie czuję się jakoś bardzo rozczarowana. Nadal z czystym sumieniem będę polecać wam tę serię. Mam tylko nadzieję, że tendencja spadkowa się nie utrzyma i trzeci tom dorówna, jeśli nie pierwszemu, to chociaż drugiemu.

           

MOJA OCENA

★★★★★★★✩✩✩    7/10

P.
 (very.little.book.nerd)