"Złodziej Dusz" – Aneta Jadowska

Przed napisaniem tej recenzji specjalnie sprawdziłam, ile książek na moim Lubimy Czytać oceniłam na maksymalną ilość gwiazdek. Jestem jedną z tych osób, które dyszkę przyznają tylko w wyjątkowych sytuacjach i tylko tym książkom, które naprawdę mi się spodobały. Do tej pory takich książek było siedem. Teraz dołączyła do nich ósma.

O KSIĄŻCE

„Złodziej Dusz” – Aneta Jadowska
Wydawnictwo SQN
Data pierwszego wydania: 01.01.2012
Data wydania wznowienia: 12.02.2020
Ilość stron: 464
Cena okładkowa: 39,99 zł

            Oficjalnie Dora Wilk jest policjantką. Niezbyt lubianą ze względu na swój trudny charakter, ale cenioną za świetne statystyki rozwiązanych spraw. Nieoficjalnie z kolei, Dora jest wiedźmą. Dzieli ona swój czas między toruński komisariat, a alternatywne, zamieszkane przez magiczne istoty miasto Thorn. To właśnie w Thornie od jakiegoś czasu giną nadprzyrodzone istoty, a Dora została uznana za idealną kandydatkę do wytropienia sprawcy. Na szczęście nie jest sama z tym problemem – towarzyszą jej Miron, wnuk Lucyfera, oraz Joshua, wnuk archanioła Gabriela.

            Dawno nie czytałam książki, przy której tak dobrze bym się bawiła. Sama nie wiem, czego to wina – genialnej fabuły, świetnie wykreowanej głównej bohaterki, niesamowitego stylu autorki czy idealnego dla mnie poczucia humoru – ale dawno nie zachwycałam się tak żadną książką.

Warto też dodać kilka słów o bohaterach. Dora to silna i zdecydowana babka, którą pokochałam od pierwszych stron. Jest sarkastyczna, inteligentna, ma cięty język i genialne poczucie humoru. Zresztą, podobnie jak Miron. Joshuę też pokochałam, więc spokojnie. Ciężko w tej książce o kiepsko wykreowanego bohatera.

Zdecydowanie potwierdza się to, że uwielbiam nietypowe mieszanki gatunków. Gdybym miała określić gatunek tej książki, byłoby to coś pomiędzy fantasy i kryminałem, z lekką domieszką romansu. Jeśli chodzi o fantasy – pokochałam wykreowany przez autorkę magiczny świat i pomysł na alternatywne miasta. Chociaż mamy tu wampiry, wilkołaki, wiedźmy i wszystkie te typowe rasy, do których jesteśmy już przyzwyczajeni, moim zdaniem są one przedstawione oryginalnie i naprawdę interesująco. Co do kryminału – opisy śledztw i przesłuchań, oraz wszystkie te krwawe zagadki totalnie mnie kupiły Serio, to było ciekawsze niż w połowie kryminałów, które miałam okazję czytać. A romans? Napięcie pomiędzy Dorą i pewnym mężczyzną było tak odczuwalne i niesamowite, że zaczynałam się uśmiechać za każdym razem, gdy pojawiała się scena z udziałem tej dwójki.

Nie czytałam wcześniej żadnej książki pani Jadowskiej, więc nie wiedziałam, czego się spodziewać, ale to, co dostałam, przerosło moje najśmielsze oczekiwania. Już teraz mogę powiedzieć, że uwielbiam jej styl i poczucie humoru. Mam ochotę odłożyć na bok wszystkie inne książki i zrobić sobie maraton z panią Jadowską, naprawdę.

Strasznie żałuję, że nie mam jeszcze na półce kolejnych tomów, ale mam nadzieję, że to się szybko zmieni. Szczególnie, że w nowym wydaniu okładki wyglądają obłędnie, więc przy okazji ozdobią mi biblioteczkę. Tak więc „Złodzieja Dusz” z całego serca polecam i obiecuję niedługo wrócić z recenzją kolejnych części!

MOJA OCENA

★★★★★★★★★★    10/10

P.
 (very.little.book.nerd)