"Basza smaku" - Saygın Ersin

Gdy pierwszy raz czytałam opis tej książki, czułam się zaintrygowana, ale też nie do końca przekonana. Nie czytałam jeszcze historii, której akcja miałaby miejsce w Imperium Osmańskim, ani takiej, gdzie główny wątek byłby związany z gotowaniem. Nie byłam pewna, czy tematyka książki mnie zainteresuje, a jej klimat przypadnie mi do gustu. Jednak, jak to mówią – kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana, dlatego książkę zamówiłam. I jestem z tej decyzji bardzo, bardzo zadowolona.

         

                                               

O KSIĄŻCE

„Basza smaku” – Saygın Ersin

Tytuł oryginalny: Pir-i Lezzet

Wydawnictwo: SQN

Rok wydania: 2018

Ilość stron: 373

Cena okładkowa: 37,90 zł

FABUŁA

Basza smaku to osoba, która jest absolutnym mistrzem w sztuce gotowania. Zna wszystkie istniejące smaki oraz potrafi łączyć je w niezwykłe kompozycje. Potrafi nie tylko przygotować wyborne danie, ale też za jego pomocą wpłynąć na nastrój, stan zdrowia i emocje ludzi, którzy je zjedzą. Chyba nie muszę opowiadać, jaka potęga wiążę się z takim talentem?

Właśnie takie umiejętności posiada główny bohater tej historii – Kucharz, młody mężczyzna, który właśnie zdobył posadę w pałacowej kuchni. Praca na dworze samego cesarza to wielkie wyróżnienie, ale Kucharz nie przybył tam bez powodu. Od wielu lat kierują nim dwa uczucia – miłość i pragnienie zemsty. Oba może zaspokoić właśnie tam.

Historię śledzimy dwutorowo, aktualna akcja przeplata się z wydarzeniami sprzed wielu lat. Sama nie wiem, która podobała mi się bardziej. Poznawanie przeszłości Kucharza, jego pierwsze spotkanie z ukochaną Kamer, a także nauki (szczególnie u braci El-Haki) niezwykle mnie ciekawiły, ale z równym zaangażowaniem śledziłam losy dorosłego już bohatera, walczącego o to, co kiedyś utracił.

BOHATEROWIE

Główny bohater to postać bardzo tajemnicza, na samym początku nie wiemy o nim zupełnie nic. Przez to, że historia o jego dzieciństwie i przeszłości opisywana jest równolegle z aktualnymi wydarzeniami, wszystkiego dowiadujemy się stopniowo. Od brutalnej masakry, z której cudem udało mu się ujść z życiem, poprzez spotkanie człowieka, który dostrzegł jego wielki talent i skierował go na drogę nauki, aż do spotkania dziewczyny, która wywróciła jego życie do góry nogami i którą niedługo później stracił.

Oryginalne jest to, że przez całą książkę nie znamy imienia bohatera – jest on nazywany po prostu Kucharzem. I chociaż wydaje się być niepozorny, strasznie spodobało mi się jego prawdziwe oblicze – inteligentnego, cwanego, a nawet bezwzględnego mężczyzny.

Historia jego miłości do Kamer urzekła mnie niesamowicie. Spodobało mi się to, że autor dał radę opisać tak wielką miłość bez tej całej romantycznej otoczki, osadzoną w brutalnym świecie, a jednocześnie prawdziwszą niż niejedna opisana w babskim romansidle.

STYL AUTORA

Obawiałam się niesamowicie, czy orientalny klimat powieści osadzonej w siedemnastowiecznej Turcji przypadnie mi do gustu… na szczęście całkowicie mnie on urzekł. Przepych i bogactwo dworu, charakterystyczne stroje i typowe dla tamtych stron świata potrawy… Aż trudno to wszystko opisać i aby poczuć ten specyficzny nastrój, trzeba po prostu sięgnąć po tę książkę.

Autor używa zwrotów, szczególnie tytułów, których znaczenia z początku nie rozumiałam (potrzebne było małe rozeznanie się w tamtejszej kulturze), ale nie dosyć, że dowiedziałam się dzięki temu czegoś nowego i zrozumiałam działanie cesarskiego pałacu, to w dodatku dzięki nim dało się znacznie lepiej wniknąć w przedstawiony świat i wczuć się w historię.

OGÓLNIE

Myślę, że nie należy nastawiać się przy tej książce na wartką akcję. Absolutnie nie znaczy to, że jej nie ma, ale momentami toczy się spokojniej, następują opisy potrawy, procesu jej przygotowywania, czy używanych składników. Często też dzieje się coś z pozoru bez znaczenia, i dopiero pod koniec odkrywamy, czemu miało służyć. To była właśnie jedna z rzeczy, które najbardziej mnie w tej historii urzekły – cała osoba Kucharza i jego poczynania były jedną, wielką tajemnicą. Niby był głównym bohaterem, którego losy bez przerwy śledzimy, ale każdy jego krok zawierał w sobie sekret, bo nikt nie tłumaczył nam, co Kucharz właśnie robi i dlaczego. Dopiero pod sam koniec jego plan wyszedł na jaw a wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce.

No i rzecz o której  koniecznie muszę wspomnieć – opisy potraw i uczt w tej książce sprawiają, że ślinka zaczyna cieknąć, a w brzuchu burczy tak, że trudno usiedzieć w miejscu. Tym bardziej, jeśli ktoś lubi kuchnię orientalną. Nie polecam czytać będąc na diecie!

A tym, którzy na diecie nie są, polecam bardzo mocno. Nie tylko ze względu na niesamowity klimat, ale też tematykę, z którą raczej ciężko się spotkać w innych książkach. Jest to z pewnością bardzo oryginalna i piękna historia o zemście i wielkiej miłości.

MOJA OCENA

★★★★★★★★✩✩   8/10 

P. 

 (very.little.book.nerd)