"Fantastyczne Zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda" - J.K. Rowling

Przygód Newta Skamandera ciąg dalszy! Chociaż jestem przekonana, że jeśli komuś spodobała się pierwsza część tej serii, to dawno już był w kinie na „Zbrodniach Grindelwalda”, to jednak wiem, że mogą zdarzyć się wyjątki – jestem tego najlepszym przykładem! Tak długo zwlekałam z pójściem do kina, że w końcu nie poszłam w ogóle. Ale za to przeczytałam scenariusz!

O KSIĄŻCE

„Fantastyczne Zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda” – J.K.Rowling

Tytuł oryginalny: „Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald”

Wydawnictwo:  Media Rodzina

Data premiery: 13.02.2019

Ilość stron: 273

Cena okładkowa: 39 zł

Chociaż pod koniec „Fantastycznych Zwierząt” niebezpieczny czarnoksiężnik Grindelwald został złapany przez aurorów, nie nacieszyliśmy się zbyt długo jego obecnością za kratkami. Dość szybko udało mu się uciec, a jego głównym celem stało się zgromadzenie jak największej liczby zwolenników popierających jego tezę o wyższości czarodziejów nad wszystkimi innymi stworzeniami. Nasz sympatyczny zoolog, Newt Skamander, na prośbę Albusa Dumbledore’a udaje się do Paryża, gdzie ostatnio widziany był nie tylko Grindelwald, ale też znany nam z pierwszej części obskurus. Na drodze Newta ponownie staje Tina, a wraz z nią Queenie i Jacob. Razem będą musieli stawić czoła kolejnym problemom i niebezpieczeństwom.

Sama fabuła naprawdę mi się spodobała, choć różniła się bardzo od pierwszej części. Tam skupiała się głównie na Newcie i jego zwierzakach, a także na wątku z obskurusem. Tutaj z kolei zwierzaków Newta było jak na lekarstwo, nie odegrały one praktycznie żadnej większej roli (jest mi z tego powodu niesamowicie smutno), a akcja skupiła się głównie na konfliktach w świecie czarodziejów, a także planach pokonania Grindelwalda oraz odnalezienia Credence’a. Absolutnie nie mówię że to źle (tylko tej małej ilości zwierzaków jakoś nie mogę przeżyć) – wciągnęłam się w nią i pewne fragmenty czytałam z zapartym tchem. Była magia, była akcja, był klimat – a to chyba to, co najbardziej lubimy w dziełach Rowling.

Chociaż scenariusze to ostatnio niezwykle popularna forma w świecie Harry’ego Pottera, ja nadal nie potrafię się do nich przekonać. Ta historia jest świetna i jestem pewna, że gdyby została wydana jako zwyczajna książka, zyskałaby niemałą popularność. Tymczasem zdaje mi się, że scenariusz przeszedł bez większego echa i tak naprawdę mało kto wie, że on w ogóle istnieje. A nawet jeśli już ktoś wie, nie chce się na niego skusić ze względu na niestandardową i trudną w odbiorze formę. Sama mam niemały problem z poukładaniem sobie w głowie wszystkich szczegółów związanych z fabułą i wydaje mi się, że dopiero po obejrzeniu filmu będę w stanie połączyć pewne wątki. Nie oszukujmy się, książka wydana pod postacią scenariusza dużo traci i czytelnik nie ma jak wniknąć w ten cudowny, uwielbiany przez wielu świat. Najbardziej irytuje mnie to, że scenariusz skończyłam czytać kilka dni temu, a za żadne skarby nie mogę przypomnieć sobie imion niektórych bohaterów ani tego, jak doszło do pewnych wydarzeń.

Chociaż fabuła była ciekawa, bohaterów uwielbiam i ogólnie bardzo miło spędziłam czas z tą książką, to największą zaletą posiadania jej w swojej biblioteczce jest jej wygląd. Widzicie to wydanie? Zdjęcia ani trochę nie oddają jego piękna! Niesamowita okładka i cudne zdobienia wewnątrz sprawiają, że trzymanie jej w ręku jest czystą przyjemnością.

Podsumowując – nie jest to must read, szczególnie dla osób, które oglądały już film. Sam scenariusz nie wniesie do historii nic, czego nie było już na ekranie. Jest to pozycja skierowana raczej dla fanów uniwersum, miłośników Pottera oraz Skamandera, a także tych, którzy z zasady sięgną po wszystko to, co wyjdzie spod pióra Rowling. Tym osobom jak najbardziej polecam, ciekawie jest sięgnąć po historię wydaną w takiej, a nie innej formie, w dodatku wydaną tak prześlicznie.

MOJA OCENA

★★★★★★✩✩✩✩   6/10 

P. 

 (very.little.book.nerd)