"Kasacja" - Remigiusz Mróz

Wstyd się przyznać, ale dopiero niedawno przeczytałam swoją pierwszą książkę Remigiusza Mroza. Na początku w ogóle nie miałam zamiaru sięgać po twórczość tego pana, zniechęcała mnie przede wszystkim ilość tomów w każdej z popularniejszych serii oraz oszałamiająca prędkość wydawania kolejnych – od pewnego czasu wolę po prostu książki jednotomowe, bo gdy za długo męczę się z jednymi bohaterami czy światem przedstawionym, zwyczajnie mi one brzydną. No ale gdy idąc chodnikiem zauważyłam, że przed budynkiem wydawnictwa stoi stół  pełen przecenionych książek (w stanie idealnym), gdzie każdy tom serii z Chyłką kosztował zaledwie 10 zł – no szczerze, kto by się oparł? Udało mi się znaleźć pierwsze cztery tomy serii, które z radością przygarnęłam. W tym momencie „Kasacja” jest już za mną i jestem pewna jednej rzeczy. Remigiusz Mróz zyskał nową fankę.

O KSIĄŻCE

„Kasacja” – Remigiusz Mróz

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Rok wydania: 2015

Ilość stron: 494

Cena okładkowa: 34,90 zł

FABUŁA

Na samym początku poznajemy młodego, sympatycznego aplikanta, Kordiana, który właśnie zaczyna pracę w znanej i szanowanej kancelarii prawniczej Żelazny & McVay. Jego patronką zostaje Joanna Chyłka, która właśnie zajmuje się dość nieciekawą sprawą Piotra Langera, oskarżonego  o zabicie ze szczególnym okrucieństwem dwójki młodych ludzi. Mimo tego, że rozwiązanie wydaje się oczywiste, nasz duet znajduje coraz więcej poszlak świadczących o tym, że jednak takie nie jest. Dojścia do prawdy nie ułatwia sam oskarżony, który nie ma zamiaru współpracować ze swoimi obrońcami. Co naprawdę kryje się za tą sprawą?

Na początku fabuła wydawała się prosta, ciekawa, ale jednotorowa. Jak w każdym kryminale, krok po kroku będziemy odkrywać kolejne tropy i w końcu wraz z bohaterami rozwiążemy zagadkę. O nie, nie. Nie u Mroza takie rzeczy. Zwroty akcji co kilka rozdziałów? Oczywiście! Nieoczekiwane wydarzenia w najważniejszych momentach? Jak najbardziej. Tajemnic więcej niż odpowiedzi? Tak. Napięcie, co wydarzy się za chwilę i w jakim kierunku wszystko się potoczy? Zdecydowanie! Akcja, która ciągle gna do przodu? Jest! Czego chcieć więcej od dobrego thrillera? Cokolwiek by to nie było, jestem pewna, że w tej książce to się znajdzie.

BOHATEROWIE

Chyłki i Zordona chyba nikomu przedstawiać nie trzeba, gdyż nawet tym, którzy Mroza nie czytali, ten duet na pewno obił się o uszy. I nic dziwnego!

Chyłka to doświadczona prawniczka z niezłym charakterkiem. Oj tak, ona nie da sobie w kaszę dmuchać. Inteligentna, sprytna, bezwzględna, ostra, sarkastyczna, a do tego szalenie ambitna. U jej boku Kordian/Zordon prezentuje się dość komicznie – młody, uroczy, nieco przestraszony i niepewny siebie, ale równie inteligentny i uparty w dążeniu do celu. Jako duet – wybuchowi i niepokonani szczególnie na sali sądowej.

Bohaterowie są naprawdę świetnie wykreowani, ich charaktery są nie tylko oryginalne, ale przede wszystkim idealnie do nich pasują i ani trochę nie wydają się nijakie.  Również na bohaterów drugoplanowych nie ma co narzekać (Kormak jest genialny, naprawdę). Relacje między postaciami świetnie się kształtują i rozwijają przez całą książkę (liczę na to, że niektóre rozwiną się jeszcze bardziej!).

STYL AUTORA

Pokochałam styl Remigiusza Mroza przede wszystkim za jego lekkość i humor. Mimo, że cała fabuła obsadzona jest w prawniczym świecie, autor nie zamęcza mądrymi zwrotami czy sformułowaniami (no okej, czasami musi to zrobić, bo bez tego nie dało by się zrozumieć o co chodzi, ale nie robi tego bez przerwy i w męczący sposób, a każde prawnicze zagadnienie mimochodem tłumaczy). Czyta się niesamowicie przyjemnie, a każdy fragment wciąga równie mocno. No i jak już wspomniałam – poczucie humoru w tej książce to mistrzostwo, a to głównie za sprawą ciętych odzywek Chyłki, czy komentarzy Zordona, lub też przezabawnych sformułowań wplecionych gdzieś tam w narracji. Niewymuszone i sarkastyczne – takie, jakie lubię najbardziej.

OGÓLNIE

Jest to jeden z lepszych kryminałów jakie czytałam (thrillerów? W sumie trudno mi tę książkę przypasować do jednej kategorii). Wciągnęłam się okropnie, a zakończenie zwaliło mnie z nóg. Poważnie, nie zaglądajcie na koniec! Wiem, że niektórzy mają taki nawyk, ale bardzo odradzam, bo  ominie was największy końcówkowy szok.  Podobał mi się też sposób, w jaki pod koniec Chyłka rozwiązała pewną zagadkę – w tym momencie tylko ci, którzy już czytali, mogą wiedzieć o czym mówię. Niby troszkę naciągane, może dziwne (jak można było wpaść na coś takiego?), ale… kurczę, pomysłowe! Generalnie cała intryga, która wyjaśniła się końcu, totalnie mnie zaszokowała. Brawa dla pana Mroza za tak nieprzewidywalną akcję!

Jeśli jeszcze wahacie się, czy sięgnąć po tę książkę, moja odpowiedź brzmi TAK. Zdecydowanie tak. Nie wiem jak z pozostałymi częściami, ale podejrzewam, że będzie równie dobrze. Najbardziej boję się schematyczności, ale mam nadzieję, że niesłusznie. Przekonam się o tym wkrótce.

MOJA OCENA

★★★★★★★★★✩   9/10 

P. 

 (very.little.book.nerd)