"Wyrok diabła" - Adrian Bednarek

Nareszcie skończyłam serię o Kubie Sobańskim! Chociaż „nareszcie” to może złe słowo, bo brzmi tak, jakbym była zadowolona  z tego, że „Wyrok diabła” jest już ostatnią książką z serii. Owszem, cieszę się, że poznałam wszystkie przygody Kuby i ich zakończenie, ale też jest mi smutno, bo naprawdę zżyłam się z bohaterem, jego światem i brutalnym hobby. Czy jest jeszcze ktoś, kto nie czytał moich zachwytów nad tą serią? Nie wydaje mi się!

O KSIĄŻCE

„Wyrok diabła” – Adrian Bednarek

Wydawnictwo Novae Res

Data wydania: 18.04.2018

ilość stron: 379

Cena okładkowa: 34 zł

FABUŁA

Kuba Sobański nie jest już sam w świecie swoich demonów. Sonia Wodzińska, która przypadkiem poznała jego tajemnicę, uznała, że chce być taka jak on. Jakby biedny chłopak nie miał wystarczająco wiele swoich problemów... Jego kariera nie ma się zbyt dobrze, kancelaria ma coraz mniej klientów, a on zamiast spróbować postawić ją na nogi, musi pilnować małolaty z morderczymi zapędami. Przy okazji musi walczyć też ze swoimi. Co może pójść nie tak? No cóż, wiele rzeczy, a szczególnie ta najważniejsza.

Jak zwykle książkę czytało mi się świetnie. Ta seria ma coś w sobie, poważnie. Na pierwszy rzut oka może tego nie widać, ale jest totalnie wyjątkowa. Tym razem fabuła była prowadzona nie tylko z punktu widzenia Kuby. Co jakiś czas rozdziały opisywały to, co dzieje się z Sonią. Takie przeplatanie było co prawda koniecznie z pewnych względów, ale przypadło mi do gustu, bo dzięki temu intencje obu bohaterów były jasne i przejrzyste.

Jeśli chodzi o zakończenie… Pisałam przy recenzji poprzedniej części, że mam pewne podejrzenia co do tego, jak autor postanowi wszystko zakończyć. Jakimś cudem udało mi się zgadnąć i rzeczywiście co nieco przewidziałam, ale totalnie pomyliłam się w tym, jak do tego wszystkiego doszło.

Nie mogę zdradzić zbyt wiele, chociaż jeśli ktoś czytał trzeci tom, to wie, co się wydarzyło pod koniec i jak potoczyły się losy bohaterów, ale zdaję sobie sprawę, że są tu też osoby, które jeszcze nie czytały poprzednich części. Wątek, który pojawił się w epilogu „Spowiedzi diabła” ciągnie się przez niemal całą książkę, ale akcja jest tak nieprzewidywalna, że co chwilę zmieniałam zdanie na temat tego, co może się wydarzyć dalej.

BOHATEROWIE

Żeby nie znudziła nas postać Kuby (chociaż o to mogłoby być ciężko), tym razem to Sonia odgrywała główne skrzypce. To jej chłopak zlecał różne zadania (tak, tak, wiadomo jakie, w końcu to książki o seryjnym mordercy) i to ją obserwowaliśmy podczas przygotowań i właściwego działania. Chociaż nadal to Kuba jest moim ulubionym bohaterem i imponuje mi jego inteligencja, spryt i to, co zrobił dla Soni, to jednak ją też polubiłam. Jak mówiłam ostatnio, nareszcie jakaś fajna postać kobieca w tej serii. Robiła błędy, nawet sporo, przez co chwilami miałam ochotę ją zamordować (tak brutalnie jak tylko Kuba potrafi) i bardzo mocno było widać jej niedoświadczenie w zabijaniu, śledzeniu ofiary i tak dalej – za to plus dla autora, bo naprawdę dobrze wykreował wszystkie ważniejsze postacie. Ale mimo tych jej głupich błędów, dało się ją zrozumieć, polubić i kibicować jej. No, może do czasu… ale jednak!

OGÓLNIE

Pamiętacie, jak ostatnio mówiłam, że każdy kolejny tom jest według mnie coraz lepszy? Podtrzymuję! Owszem, ma swoje wady, jak prawie każda książka. Ale kolejne strony wciągały mnie tak, że prawie ich nie zauważałam. Znów dałam się pochłonąć tej historii i polubiłam ją jeszcze bardziej. Mam nadzieję, że to nie jest definitywny koniec, bo chcę wiedzieć, co dalej będzie z Kubą i Sonią oraz jak poradzą sobie oni w nowej rzeczywistości. Halo, panie Adrianie, nie wolno nas, czytelników, tak zostawić! Głośno i wyraźnie domagamy się piątej części!

Nie wiem ile już razy zachęcałam was do sięgnięcia po nią, a nie chcę po raz kolejny pisać tego samego. Po prostu: jeśli lubicie morderstwa z zimną krwią, brutalne i dokładnie opisywane, gdzie przy okazji można śledzić też myśli i intencje mordercy, a na dodatek kibicować mu (bo generalnie jest fajnym facetem, ma po prostu nietypowe hobby) – ta seria jest dla was idealna.

A na koniec… Chętnie przeczytałabym jakieś inne książki, gdzie główny bohater jest „tym złym”. Może właśnie seryjnym mordercą jak nasz Kuba, może kimś innym... Jeśli przychodzą wam na myśl konkretne tytuły, czekam na komentarze! :)

MOJA OCENA

★★★★★★★★✩✩  8/10 

P. 

 (very.little.book.nerd)

Za egzemplarz książki bardzo serdecznie dziękuję
wydawnictwu Novae Res :)