"Dziewczyna, którą znał” – Tracey Garvis Graves

Powiem wam, że nie jestem jedną z tych osób, które potrafią usiąść z książką i przeczytać ją od deski do deski w jeden dzień. Zazwyczaj znajduję sobie tyle innych odrywających mnie od czytania zajęć, że jedna książka dziennie to dla mnie sprawa niemożliwa. W związku z tym nie wiem czy istnieje lepsza rekomendacja historii stworzonej przez Tracey Garvis Graves niż fakt, że w jej przypadku tak właśnie było: zaczęłam czytać i nie oderwałam się od niej aż do końca.

O KSIĄŻCE

„Dziewczyna, którą znał” – Tracey Garvis Graves

Tytuł oryginału: „The Girl He Used To Know”

Wydawnictwo Niezwykłe

Data wydania: 19.06.2019

Ilość stron: 313

Cena okładkowa: 38,90 zł

Książka opowiada historię Anniki i Jonathana. Część rozdziałów poświęcona jest ich historii za czasów studenckich, skupia się na tym jak się poznali i jak stopniowo zaczęli się w sobie zakochiwać... a później od siebie oddalać. Druga część poświęcona jest temu, co dzieje się obecnie, gdy bohaterowie spotkali się przypadkiem po dziesięciu latach. Nic więcej z fabuły zdradzić nie mogę, żeby nie zepsuć wam przyjemności z czytania, ale zapewniam, że jest tam jeszcze kilka wątków, które zrobiły na mnie spore wrażenie.

Nie skłamię jeśli napiszę, że to właśnie postać Anniki sprawia, że ta książka jest tak ciekawa. W końcu nie mamy do czynienia z bohaterką, która jest w stanie samodzielnie zbawić świat. Wręcz przeciwnie, Annika jest bardzo zamknięta na ludzi, nie potrafi odnaleźć się w ich towarzystwie, ma mnóstwo dziwactw, w dodatku całe życie mogłaby spędzić na czytaniu książek i graniu w szachy. Chociaż jej choroba zostaje wymieniona z nazwy dopiero pod koniec książki, bardzo łatwo domyślić się, z jakiego typu problemami zmaga się dziewczyna. Ta książka bardzo przybliżyła mi codzienność takiej osoby i otworzyła mi oczy na to, jak brutalnie i podle inni potrafią wykorzystywać czyjeś słabości.

Autorka ma naprawdę lekkie pióro, książkę czyta się po prostu przyjemnie. W każdym razie do momentu, w którym pojawiają się problemy i trudne tematy. Wtedy ładunek emocjonalny płynący z każdej strony jest po prostu ogromny. Nie pamiętam, kiedy ostatnio płakałam na książce, ale w tym przypadku mi się zdarzyło – i to nie raz. Ostatnie kilkanaście stron to istna bomba, której absolutnie nie spodziewałam się po książce, która przez większość czasu opowiada cukierkowo słodką historię.

Chociaż większość romansów od tego wydawnictwa zbiera nienajlepsze opinie, tutaj nie ma się czego obawiać. W tej książce nie ma wulgarnych scen (wręcz przeciwnie, są czułe i urocze) ani głupiutkich bohaterów. To jedna z tych książek, od których ciężko mi się było oderwać, szczególnie końcówkę przeczytałam jednym tchem. Styl autorki jest bardzo dobry, podobnie jak pomysł na całą historię, więc na pewno sięgnę po kolejne jej powieści, które się u nas pojawią.

Mówiąc w skrócie - naprawdę polecam wam tę książkę. Fabuła jest ciekawa, niebanalna, pewne zdarzenia da się prędzej czy później przewidzieć, ale inne są tak zaskakujące, że ciężko się po nich pozbierać. Bohaterów bardzo łatwo pokochać – szczególnie Annikę, chociaż część osób pewnie może mieć problem z tą bohaterką. Mi pomogło to, że jeszcze zanim zaczęłam tę książkę, trafiłam na niewielki spojler dotyczący choroby dziewczyny (jeśli można to nazwać spojlerem, bo tak naprawdę można się jej domyślić już po kilku pierwszych stronach). Dzięki temu od początku rozumiałam jej zachowanie, a nie zepsuło mi to ani trochę przyjemności z czytania. Wydaje mi się, że jeśli ktoś od początku nie rozumie jej choroby, może wydawać się ona irytującą bohaterką.

MOJA OCENA

★★★★★★★★✩✩    8/10

P. 

 (very.little.book.nerd)