"Vicious: Nikczemni” – Victoria Schwab

Nie ma tu chyba osoby, która jeszcze nie słyszała o "Vicious". Swego czasu ta książka wyskakiwała mi zewsząd, była absolutnym hitem na bookstagramie i w książkowej blogosferze. Nie zliczę, ile osób się nią zachwycało, a negatywnej recenzji nie czytałam chyba żadnej. No dobra, w takim razie to rzeczywiście musi być coś dobrego, prawda? Niezupełnie.

O KSIĄŻCE

„Vicious: Nikczemni” – Victoria Schwab

Tytuł oryginału: „Vicious”

Cykl: Złoczyńcy (tom 1)

Wydawnictwo We need YA

Data wydania: 24.04.2019

Ilość stron: 445

Cena okładkowa: 39,90 zł

Mówi się, że najlepsze przyjaźnie zdobywa się na studiach. Tam właśnie Eli poznał Victora. Oboje wyróżniali się z tłumu swoją inteligencją i ambicją. Nic więc dziwnego, że w końcu postanowili połączyć siły i razem prowadzić badania nad istotami PonadPrzeciętnymi. Jednak niewinne z początku prace, oparte na czystej teorii, szybko przerodziły się w niebezpieczne eksperymenty. Od tego momentu sprawy zaczęły komplikować się coraz bardziej. Gdy dziesięć lat później Victor ucieka z więzienia, jego jedynym celem jest Eli. Napędzany poczuciem zdrady, chce dorwać byłego przyjaciela i zemścić się.

Powiem wam, że po skończeniu tej książki czuję się naprawdę rozczarowana. Gdzie to coś, czym wszyscy tak się zachwycali? Owszem, książka jest dobra. Pomysł na fabułę jest świetny, bohaterowie zostali porządnie dopracowani, styl autorki też nie należy do złych. To nie tak, że coś mi się w tej książce szczególnie nie podobało. Problem w tym, że nie ma w niej też niczego, co by mi jakoś wyjątkowo przypadło do gustu, ani niczego, co wyróżnia ją na tle innych tego typu powieści.

Fabuła nie pędzi jak szalona, a nawet można powiedzieć, że wręcz przeciwnie, ponieważ bieżące wydarzenia przerywane są retrospekcjami ze studenckiego życia Victora i Eliego. Przyznam szczerze, że te rozdziały podobały mi się nawet bardziej, bo naprawdę ciekawiło mnie to, jak to wszystko się zaczęło. Niestety im dalej, tym nudniej, bo zakończenie było bardzo łatwe do przewidzenia.

Bohaterowie są ciekawi, dopracowani, każdy z nich ma swoje cele i charakterystyczne cechy charakteru… Niestety z żadnym z nich nie zżyłam się na tyle, by jego los szczególnie mnie interesował. Mimo tego, że są ciekawi, są również dość nijacy. Jedyne, co mi się naprawdę podobało, to fakt, że żaden z nich nie był jednoznacznie dobry lub zły.

Wydaje mi się, że to kolejna książka, która otrzymała świetną reklamę i którą każdy zachwyca się po części „z zasady” – bo inni też się zachwycają. Tak jak pisałam wcześniej, nie mogę powiedzieć, że jest ona zła. Po prostu nic mnie w niej nie urzekło. Najbardziej smuci mnie to, że kompletnie nie mogłam wbić się w fabułę. Czytałam bez emocji, nie byłam ciekawa co stanie się dalej, nie miałam ochoty sięgać po nią w wolnej chwili. Czytałam po to, żeby ją skończyć. Oczywiście nie znaczy to, że będziecie mieć o niej takie samo zdanie. Na pewno spora część z was się ze mną nie zgodzi. Nie mam zamiaru odradzać wam „Vicious”, ale chcę szczerze dać znać, co ja o tej książce sądzę. Czy sięgnę po drugi tom? Na pewno. Ale raczej nie pobiegnę do księgarni w dzień premiery. Poczekam aż nadarzy się okazja.

MOJA OCENA

★★★★★★✩✩✩✩    6/10

P. 

 (very.little.book.nerd)